Może to jeszcze trochę za wcześnie na słowo pasja ale muszę przyznać, że od tego śmiesznego schodka nie mogę się oderwać. Jest w nim wszystko co najbardziej lubię w sporcie. Prostota plastikowego, nieruchomego stopnia, który zwyczajnie stoi na środku pokoju. Aerobowe przyjemne zmęczenie wywołujące podobny trans chemiczny jak bieganie (o co chodzi - http://pl.wikipedia.org/wiki/Euforia_biegacza). Muzyka przeżywana całym ciałem jak w tańcu. Wyzwanie ciągłej nauki coraz trudniejszych kroków, udoskonalania ruchu, kreatywnego łączenia kroków w układy.
Stopień pojawił się na zajęciach aerobiku w połowie lat 80. Za wynalazcę uważa się instruktorkę zajęć fitness - Gin Miller W 1989 ukazała się pierwsza kaseta ze stepem (wideo) a firma Reebok zaczęła na wielką skalę lansować ćwiczenia jako następcę aerobiku. Tu ze swojej strony zauważę, że dla Reeboka znalezienie nowej formy aktywności, która zastąpi aerobik było w tym czasie warunkiem przetrwania. Na początku lat 80. właśnie Reebok postawił na aerobik i produkcję specjalistycznej odzieży, sprzętu i obuwia do fitnessu. Absolutnym bestsellerem przez całe lata 80. były damskie buty do aerobiku - Reebok Freestyle (buty na fali mody na lata 80. wróciły z wielką pompą cztery lata temu i dziś znów są jednym z popularniejszych damskich butów sportowych, ma je nawet moja siostra). Pod koniec lat 80. popularność aerobiku dramatycznie słabła i cały przemysł skupiony wokół potrzebował czegoś co odświeży zajęcia. Wybór padł na stopień. We współpracy z Gin Miller firma sklasyfikowała podstawowy kanon kroków znany jako Step Reebok. Według statystyk zajęcia ze stopniem są dziś prowadzone w ponad 97% klubów fitness. Dokładna historia wynalezienia stopnia znajduje się na stronie: http://www.ginmiller.com/gmf06/instructor/step_history/introduction.html
Ta najbardziej oldskulowa forma stopnia zdecydowanie przypadła mi do gustu jednak boję się zakupu podróbki czy 20 letniego używaka a firma nie prowadzi bezpośredniej sprzedaży w Polsce. Jedna ręka po złamaniu cały czas wisi na temblaku i nawet nie chcę myśleć o skutkach upadku z połamanego stopnia.
Ta ostatnia "licencja" na użycie komercyjne jest zawsze najlepszym potwierdzeniem jakości sprzętu sportowego. Odstrasza mnie jedynie cena stopnia wahająca się w granicach 300 zł.
Postanowiłem póki co się wstrzymać z zakupem Reeboka i używam modelu produkcji Decathlon za 90 zł. Jak każdy produkt z tego sklepu jest bardzo solidny ale już po dwóch tygodniach ćwiczeń zauważyłem pewne ograniczenia sprzętu opisywanego jako "step do okazjonalnych ćwiczeń dla początkujących". Maksymalna wysokość to 15 cm czyli minimum w Reeboku, mniejsza powierzchnia utrudnia wykonywanie bardziej złożonych ruchów ale też wymusza bardzo dużą precyzję - pomyłka w kroku może łatwo zakończyć się upadkiem. Postawiłem sobie wyzwanie perfekcyjnego opanowania wszystkich ruchów zaliczanych do kanonu oraz ich swobodnego przeplatania z idealnym dopasowaniem do rytmu muzyki. Osiągnięcie tego poziomu będzie wymagało ode mnie jeszcze dziesiątek godzin ćwiczeń. Takie zaangażowanie będzie chyba najlepszym potwierdzeniem, że step stał się drugim obok biegania "moim sportem" i zakup droższego sprzętu będzie jak najbardziej uzasadniony. Póki co ćwiczę z krótkimi przerwami na picie czy odbieranie telefonów od 2 do 4 godzin dziennie z jednym dniem przerwy w tygodniu.
Muzyka (do ćwiczeń na stopniu) jest bardzo ważna ;). Źle dobrane tempo uniemożliwia dostosowanie kroków do jej rytmu. Tradycyjne tempo ćwiczeń na stepie to 118-122 bpm. W internecie jest sporo stron z muzyką specjalnie przeznaczoną do ćwiczeń na stopniu. Wydaje mi się, że najlepiej puścić piosenkę i próbować ćwiczyć w jej rytmie biorąc pod uwagę indywidualne predyspozycje i stopień zaawansowania. Według zmodyfikowanych wytycznych Reeboka dopuszczalne są utwory w wyższym tempie - do 128 bpm ale nie powinno się podwyższać platformy i zwiększać tempa w tym samym czasie. Pełne instrukcje w tym temacie znajdują się tu: http://www.ginmiller.com/pfv/guidelines_revised%20PFV.htm
Tradycyjne, najlepsze do ćwiczeń tempo ma większość piosenek Dance Popowych czyli najbezpieczniej zacząć od Lady Gagi i jej podobnych.
Na poważne efekty ćwiczeń jeszcze za wcześnie. Mimo, że nie biegałem już kilka miesięcy po dwóch tygodniach stepu zauważyłem, że nogi znów są ładnie wyrzeźbione. Wyraźnego spadku wagi nie odnotowałem ale nie traktuję stepu jako środka do schudnięcia. Samo ćwiczenie sprawia tyle frajdy, że nie czekam na skutki uboczne choć ich pojawienie się musi być naturalną konsekwencją godzin ćwiczeń i litrów potu.
